De vraag die je vaak krijgt wanneer je de keus voor een bepaalde soort hond hebt gemaakt is waarom. Waarom een Podenco, een ras dat bij veel mensen nog relatief onbekend is. Dat is misschien al reden 1. Een Podenco is niet alledaags, geen modegrill of een ras waar veel lichamelijke- en gedragsproblemen in gefokt zijn. Het is een heel puur en sportief ras. Een Podenco is niet een hele moeilijke hond, met haar zachtaardige karakter, maar je moet wel weten wat je doet. Ze verdient veel beweging, zachte begeleiding en vooral heel veel aandacht en ook mentale uitdaging. Dat verdienen alle honden, maar ze hebben het ook echt hard nodig, Als je hier in kan voorzien, dan willen ze best de rest van de dag slapen. Op de bank, onder een dekentje, ingestopt graag...
Maar bovenal hebben we ontdekt dat een Podenco leuk, grappig, vrolijk, actief, liefdevol en ongecompliceerd kan zijn. Wie wil dat nou niet. Maar hoe kom je nou bij een Podenco.
Het begon allemaal bij Draakje...
Mijn vriendin deelt dezelfde liefde voor honden als ik. Zij heeft er ook deels haar werk van gemaakt en we hebben elkaars honden altijd aan elkaar toevertrouwd. Toen haar Husky´s op hoge leeftijd overleden heeft ze een poosje gedacht nooit meer afscheid te willen nemen van een hond, dus geen nieuwe hond. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en er kwam toch een nieuwe hond. Haar man is van huis uit meer een kattenmens en wilde wel aan een nieuwe hond beginnen maar graag 1 die hij ook als redelijk beginnend opvoeder goed kon begeleiden. En zo kwamen zij bij de Podenco. Paste helemaal in hun straatje. Uiteindelijk kwamen zij via Podencoworld bij een mooi dametje uit Spanje. Ze had wel wat meegemaakt maar dat scheen haar niet te deren. Deze roodharige, langbenige vriendelijke dame met haar grote oren en scherpe neus had gauw haar plekje gevonden bij mijn vriendin en haar man.
Toen ik kennis ging maken met de hond was ik eerst verbaasd. "Ik dacht dat je een hond in huis had?" "Dat is ook zo, zei mijn vriendin, maar ze is nogal kouwelijk en een piepklein beetje lui. Echt maar een piepklein beetje, zei mijn vriendin met haar ogen rollend. We zijn gisteren naar zee geweest, dus mevrouw is moe, ze slaapt." Wij gingen aan de koffie en namen de tijd om bij te kletsen. Na een half uur nog steeds geen hond gezien, totdat het hoopje deken op de hoek van de bank begon te bewegen en er ergens een rood oortje en een poot tussenuit piepte.
Toen voorzichtig een slaperig kopje. Draakje was zichtbaar verrast dat er in plaats van een mens, twee mensen op de bank zaten. "Dit is Draakje, aangenaam." "Draakje?" vroeg ik nog. "Weet je het zeker, een hond doet vaak zijn naam wel eer aan, is mijn ervaring." Draakje was nog niet klaar met slapen, even een kwispel en toen verdween haar koppie weer onder de deken. Ze vond het allemaal prima. Weer een half uur later, vond ze het toch wel tijd om zich goed voor te stellen. Rekkend en strekkend kwam ze onder haar deken vandaag en kwam bij me snuffelen. Toen zag ik voor het eerst die kenmerkende oren en kop, die prachtige lange benen, haar slanke en sterke lijf en vooral haar vriendelijke karakter. Ik kon me helemaal voorstellen hoe deze hond eruit zou zien als ze in volle galop er vandoor zou gaan behendig en snel. Als ze zou doen waar ze voor gemaakt is, rennen. Ik vond haar prachtig.
Toch hadden we helemaal niet het idee om ook weer aan een hond, laat staan een Podenco, te beginnen. Mijn kinderen zijn nog te jong om langer alleen te blijven of om altijd uitgebreid mee te gaan wandelen. En Thor leek het wel leuk om ooit eens aan een hond te beginnen maar voorlopig werkt hij full time...
Totdat mijn vriendin een weekendje weg wilde met haar man. Eigenlijk zou het een hele maand zijn maar vanwege corona ging de Amerika reis niet door. Dat vond ik echt wel meer dan jammer, voor hen maar stiekem ook voor mij. Ze wilden er toch even uit dus vroegen of ik een weekend wilde oppassen. Ja hoor, kom maar door met Draakje . Even weer een hond onder mijn hoede leek me heel fijn. "ik ben alleen wel bij Thor dit weekend, kan ik haar meenemen?" Dat kon want Draakje wil vooral liefde en aandacht en het maakt niet echt uit waar dat is. Toen ik aankwam bij Thor en hij kennis maakt met haar, moest ik een beetje gniffelen over de gelijkenis tussen Thor en Draakje. Lang benen, slank, sportief met een goede neus en een warm karakter. Het verbaasde me dus niet dat Thor steeds enthousiaster werd naarmate het weekend vorderde. Hij heeft even geproefd aan de lifestyle met een hond, met deze hond, het beviel hem. Het zaadje was geplant. We hebben een aantal keer gesproken over een hond en kwamen tot de conclusie, waarom doen we het niet samen. Thor mag de hond meenemen naar zijn werk waar hij de hond op de hei uit kan laten. En als Thor echt niet kan, kan ik inspringen.. We zijn ons gaan verdiepen in de Podenco en besloten dat dit ras ook in ons straatje past. Via www.podencoworld.nl kwamen we mooie Mara tegen. Het klikte en nu is ze hier bij ons. Een prachtige hond met een lief karakter, energiek, grappig, leergierig en speels. Wij zijn blij.
Note:
Ik gun iedereen een Podenco, en ben je enthousiast door onze verhalen dan is dat fantastisch maar ik wil toch ook op het hart drukken. Lees je in... Laat je informeren en ga niet over 1 nacht ijs. Kies de juiste hond voor jou. Want ook een Podenco heeft zijn hondenaardigheden en die moeten bij je passen, anders wordt het een teleurstelling voor jou en de hond en dat zou jammer zijn.
Reactie plaatsen
Reacties